برگ های عَشَقه

وقتی در حضورت می ایستم و تو در قلبم هستی
اول مقایسه ات می کنم!
مقایسه ات می کنم با قدرتمندترین هایی که می شناسم ، داناترین ها ، مهربان ترین ها ، زیباترین ها!!
و وقتی می بینم تو از همه آن ها بهتری حس خوشی از با تو بودن به من دست می دهد و آرام می شوم.
لحظه ای بعد می گویم سبحان الله(تو پاک و منزهی)
یعنی اصلا نباید مقایسه ات می کردم !
چون تو اصلا از جنس این محدود ها نیستی!!
قدرت و دانایی و مهربانی و زیبایی تو از جنس بی نهایت است!
آن گاه حس قشنگ درون قلبم ضرب در بی نهایت می شود،
و آن گاه رها می شوم.